درد های زندگی

[mum's Angel]

عمیق ترین درددرزندگی مردن نیست
بلکه نداشتن کسی است که الفبای زندگی را برایت تکرار کند وتوازاورسم محبت بیاموزی
عمیق ترین درد درزندگی مردن نیست
بلکه گذاشتن سری در مقابل رودی است که از چشمانت جاریست!
عمیق ترین درد در......
بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده!
عمیق ترین درد.....بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن تکیه کنی واز غم زندگی برایش اشک بریزی
عمیق ترین درد...
بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی به سرانجام برسانی
عمیق ترین درد در....
بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سختترین شرایط همراه تو باشد!
عمیق ترین درد در زندگی ....
بلکه بدست فراموشی سپردن قشنگترین احساس زندگی است !
...عمیقترین درد درزندگی مردن نیست
بلکه
یخ بستن وجود آدمها و بستن چشمهاست

[mum's Angel]

خداوندا چرا چشم بینا به من داده ای وچیزهائی را که دلم میخواهد
درگاوصندوق انداخته قفل ابدی ومهروموم لنترانی برآن زده ای
-چرا درکماجدان را باز میگذاری وبه گربه میگوئی گوشت را مبر
-چرا کاسه شیر را درزیر سرپوش بلورین گذاشته ای ومگس بیچاره را بر آن موکل ساخته ای
وآن وقت مورد مواخذه اش هم قرار میدهی که چرا وزوز میکند؟
چرا....؟؟؟؟؟....

خداوندا نمیدانم باچه اسمی ترا بخوانم از آنجائیکه اسامی تو بقدری زیاد است که میگویند سر به هزار میزند وهم بقدری متناقض است که با هم وفق نمیدهد وهیچ معلوم نیست که نامت قهار است یا رحیم منقم یا رحمن ستارست یا کاشف ...
شاید بهتر آنست که نامی برتو نگذاشته ترا فقط با کلمه صمیمانه تو خطاب کنم

[mum's Angel]

عشق همچون رنگین کمان زیبائیست که پس ازارائه زیبائی محو میشود
امید سرابی است که اگرناپدید شود همه ما ازتشنگی خواهیم مرد
تنها جاده یکطرفه که درآن نمیتوان دورزد وبه عقب برگشت جاده عمر است
من میخواهم از تکرار بگریزم اما چه کنم که خوداین گریز هم -نوعی تکرار است

انسان همیشه میپندارد که فردایش زیباتراز امروز است غافل ازاینکه
امروز سازنده فرداست

[mum's Angel]

كوچک که بودیم چه دل بزرگی داشتیم -اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود -کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش راازنگاهش میتوان خواند-
کاش برای حرف زدن نیاز به صحبت نداشتیم
کاش برای حرف زدن نگاه کافی بود-کاش قلبها درچهره بود
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمیفهمد ودل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
-سکوت پر بهترازفریاد توخالیست
سکوتی را که یک نفربفهمد بهترازفریادی است که هیچکس نفهمد
سکوتی که سرشار ازناگفته هاست
ناگفته هائی که گفتنش یک درد ونگفتنش هزار درد دارد
.....دنیا راببین
-بچه بودیم ازآسمان باران میآمد بزرگ شده ایم از چشمانمان میآید
بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن بزرگ شده ایم هیشکی نمیبینه
بچه بودیم تو جمع گریه میکردیم بزرگ شده ایم تو خلوت
بچه بودیم راحت دلمون نمیشکست بزرگ شده ایم خیلی آسون دلمون میشکنه
بچه بودیم همه رو 10تا دوست داشتیم بزرگ که شده ایم بعضی هارو هیچی بعضی هارو کم وبعضیهارو بی نهایت دوست داریم
بچه که بودیم قضاوت نمیکردیم وهمه یکسان بودن بزرگ که شدیم قضاوت های درست وغلط باعث شد که اندازه دوست داشتنمون تغییر کنه
کاش هنوزم همه رو به اندازه همون بچه گی 10تا دوست داشتیم
-بچه که بودیم اگه باکسی دعوا میکردیم یک ساعت بعد یادمون میرفت بزرگ که شدیم گاهی دعواهامون سالها تویادمون مونده تا آشتی کنیم
-بچه که بودیم گاهی با یک تیکه یخ سرگرم میشدیم بزرگ که شدیم حتی 100تا کلاف هم سرگرممون نمیکنه
بچه که بودیم آرزومون داشتن کوچکترین چیز بود بزرگ که شدیم آرزومون بزرگترین چیزه
بچه که بودیم آرزومون بزرگ شدن بود بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچه گی روداریم
-بچه که بودیم توبازی هامون همه اش ادای بزرگتر هارو درمی آوردیم بزرگ که شدیم همش توخیالمون برمیگردیم به بچه گی
-بچه که بودیم درددلهارا به هزار ناله میگفتیم وهمه میفهمیدن بزرگ که شدیم درددل رابه صد زبان به کسی میگوئیم .....هیچ کس نمیفهمد
بچه که بودیم دوستیامون تا نداشت بزرگ که شدیم دوستیامون تا داره
بچه که بودیم بچه بودیم. بزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ
دیگه همون بچه هم نیستیم

[mum's Angel]

برای خرید عشق هر کس هرچه دادآورد-
دیوانه هیچ نداشت گریست
گمان کردند چون هیچ ندارد میگرید
-اما هیچکس ندانست قیمت عشق اشک است

[mum's Angel]

شادی راهدیه کن حتی به کسانی که آنراازتو گرفتند
عشق بورز به آنها که دلت را شکستند
دعا کن به آنها که نفرینت کردند
درخت باش برغم تبرها
بپر به کوری چشم خفاشها
بهارشو وبخند که خداهنوز اون بالا باماست

[mum's Angel]

ای کاش دوستی آدمها مثل رفاقت چشم بادست بود.
وقتی دستت زخم میشه چشم گریه میکنه
ووقتی چشم گریه میکنه دست اشکهاشو پاک میکنه

[mum's Angel]

شگفت !وقتی که بود نمیدیدم -وقتی که میخواند نمیشنیدم ....
وقتی دیدم که نبود............
وقتی شنیدم که نخواند........!
چه غم انگیز است که وقتی چشمه ای سرد وزلال
در برابرت میجوشد ومی خواند ومینالد
تو تشنه آتش باشی نه آب!
وچشمه که خشکید.
چشمه از آن آتشی که تو تشنه آن بودی بخار شد
وبه هوارفت
وآتش
کویرراتاخت وگداخت
واززمین آتش روئید وازآسمان آتش بارید
تو تشنه آب باشی ونه تشنه آتش
.............
وبعد عمری گداختن ازغم نبودن کسی که
تابود
از غم نبودن تو میگداخت!

[mum's Angel]

مارها قورباغه ها را میخوردند-قورباغه هاغمگین بودند.
قورباغه هابه لک لکها شکایت کردند-لک لکها مارها راخوردند وقورباغه هاشادمان شدند
لک لک هاشروع کردند به خوردن قورباغه ها.
قورباغه ها دچار اختلاف دیدگاه شدند.عده ای ازآنها با لک لکها کنار آمدندوعده ای دیگرخواهان بازگشت مارها شدند.
.
.
مارهابازگشتندوهمپای لک لک هاشروع به خوردن قورباغه ها کردند.
حالا دیگر قورباغه ها متقاعدشده بودند که برای خوردن بدنیا آمدند- تنها یک مشکل برای آنهاحل نشده باقی
مانده است
اینکه نمیدانند توسط دوستانشان خورده میشوند یا دشمنانشان

[mum's Angel]

طبیعت انسانها زمانی به من آموخت که آدم باید به دلخوش کردن قناعت کند.
همچنانکه عشق میمیرد و عادت پیروز میشود.
شاید همین بهتر است -مردم تحمل سادگی عشق ویک چنین زندگی راندارند
وبه دیوانگی های آن آشنائی قلنی نخواهند داشت.
اگرچه آدمها از غرور به ظاهر بدشان میآید ولی همیشه طالب اشخاص بی تفاوت هستند
برایم همیشه خنده دار ومضحک است..
چون غرور وبی تفاوتی شبیه همند