درد های زندگی

[mum's Angel]

عمیق ترین درددرزندگی مردن نیست
بلکه نداشتن کسی است که الفبای زندگی را برایت تکرار کند وتوازاورسم محبت بیاموزی
عمیق ترین درد درزندگی مردن نیست
بلکه گذاشتن سری در مقابل رودی است که از چشمانت جاریست!
عمیق ترین درد در......
بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده!
عمیق ترین درد.....بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن تکیه کنی واز غم زندگی برایش اشک بریزی
عمیق ترین درد...
بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی به سرانجام برسانی
عمیق ترین درد در....
بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سختترین شرایط همراه تو باشد!
عمیق ترین درد در زندگی ....
بلکه بدست فراموشی سپردن قشنگترین احساس زندگی است !
...عمیقترین درد درزندگی مردن نیست
بلکه
یخ بستن وجود آدمها و بستن چشمهاست

[mum's Angel]

چه رسم جالبی است، محبتت را میگذارند پای احتیاجت،

صداقتت را میگذارند پای سادگیت،

سکوتت را میگذارند پای نفهمیت،

نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت، ...

و وفاداریت را پای بی کسیت،

و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکس و محتاجی!

[mum's Angel]

تا به کی جان کندن اندر آفتاب ای رنجبر ریختن از بهر نان از چهره آب ای رنجبر

زین همه خواری که بینی زآفتاب و خاک و باد چیست مزدت جز نکوهش یا عتاب ای رنجبر

از حقوق پایمال خویشتن کن پرسشی چند میترسی زهر خان و جناب ای رنجبر

جمله آنان را که چون زالو مکندت خون بریز وندران خون دست و پایی کن خضاب* ای رنجبر

دیو آز و خود پرستی را بگیر و حبس کن تا شود چهر حقیقت بی حجاب ای رنجبر

حاکم شرعی که بهر رشوه فتوا میدهد کی دهد عرض فقیران را جواب ای رنجبر

آنکه خود را پاک میداند زهر آلودگی میکند مردار خواری چون غراب ای رنجبر

گرکه اطفال تو بی شامند شب ها باک نیست خواجه تیهو* میکند هر شب کباب ای رنجبر

گر چراغت را نبخشیده است گردون روشنی غم مخور میتابد امشب ماهتاب ای رنجبر

درخور دانش امیرانند و فرزندانشان تو چه خواهی فهم کردن از کتاب ای رنجبر

مردم آنانند کز حکم و سیاست آگهند کارگر کارش غم است و اضطراب ای رنجبر

هر که پوشد جامه نیکو بزرگ و لایق اوست رو تو صدها وصله داری بر ثیاب* ای رنجبر

جامه ات شوخ* است و رویت تیره رنگ از گرد و خاک از تو می بایست کردن اجتناب ای رنجبر

هرچه بنویسند حکام اندرین محضر رواست کس نخواهد خواستن زیشان حساب ای رنجبر

(پروین اعتصامی)

[mum's Angel]

دردهای من جامه نیستند
تا زتن درآورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان برآورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
دردهای من
گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست
درد مردم زمانه است



مردمی که چین پوستینشان
مردمی که رنگ روی آستینشان
مردمی که نام‌هایشان
جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان
درد می‌کند
من ولی تمام استخوان بودنم
لحظه‌های ساده‌ی سرودنم
درد می‌کند
انحنای روح من
شانه‌های خسته‌ غرور من
تکیه‌گاه بی‌پناهی دلم شکسته است
کتف گریه‌های بی‌بهانه‌ام
بازوان حس شاعرانه‌ام
زخم خورده است
این سماجت عجیب
پافشاری شگفت دردهاست

قیصر امین پور

[mum's Angel]

اغلب جاهای ایران داره برف میاد
ما تو فکر برف بازی هستیم
غافل از اینکه یکی باید با آب یخ ظرفها رو بشوره....

[mum's Angel]

تمام چسب زخم هایت را هم که بخرم

باز نه زخمهای من خوب میشود

نه زخمهای تو ...

[mum's Angel]

دیشب گرسنه بود...کودكي كه مُرد . . .چه آسان به خاك سپرديمش . . .و همسايه اش ,ديشب از سفر رسيد . . .مکه رفته بود!!!

[mum's Angel]

این الان وقت بازی کردنشه نه....

[mum's Angel]

این کودک معصوم به جای اینکه کارتون ببیند در کارتون می خوابد
حکمتش چیست ؟

[mum's Angel]

حالا منو تو هی غذا حروم کنیم.................

[mum's Angel]

کبوتر من ..

وقتی یک کبوتر با کلاغ ها معاشرت می کند، پرهایش سفید می ماند اما قلبش سیاه
می شود؛ دوست داشتن کسی که لیاقت ندارد اسراف محبت است.
کبوتر من! تو آزادی که با هر کس دوست داری معاشرت کنی. تو آزادی که به هر کجا
می خواهی پر بکشی.
کبوتر من! می دانم که شوق سر در آوردن از اسرار این جهان پهناور و مرموز در وجودت بیداد
می کند؛
می دانم که چشم های خوشگلت از دیدن سیر نمی شود.
می دانم که اهل معاشرتی، خوش مشربی، شوخی، شیرینی و اهل گشت و گذار.
خوب خوب می شناسمت و بیشتر از آن چه فکر کنی، می فهممت.
کبوتر قشنگ من! تو آزادی هر کجا دوست داری برای خودت آشیانه بسازی؛
تو آزادی که آشیانه ات را با هر رنگی که می پسندی، بیارایی.
تو این اختیار را داری که بخواهی یا نخواهی؛
دوست داشته باشی یا نداشته باشی؛
بمانی یا نمانی؛ بخوانی یا نخوانی اما…
کبوتر ناز من! تو می توانی خدا را بپرستی یا نپرستی؛
تو آزادی که فرشته های آسمان را به آشیانه ات راه بدهی یا ندهی.
اما کبوتر زیبای من! حواست جمع باشد که اگر با کلاغ ها معاشرت کنی قلبت سیاه می شود؛
قلبت اگر سیاه شود معنایش این است که «مسخ» شده ای؛ یعنی این که دیگر یک کبوتر
نیستی!